spotkali się jedenaście razy
on młody, ona za młoda
ona wpatrzona jak w obrazek, on rzucał czasem spojrzenie jak urok
on szukał miłości na całe życie, miłość była jej całym życiem
mijali się na korytarzach
on nieobecny, ona udawała, że też go nie widzi
ona czekała na niego, on czekał na kogoś
byli za blisko
dlaczego zawsze jest tak, że poznaję kogoś, zaczynam ufać tej osobie, wkrótce wie o mnie wszystko... a później jakim dziwnym i , w sumie, szczęścliwym zrządzeniem losu dowiaduję się, że połowa moich znajomych żyje moim życiem i, kto wie?, może jeszcze kilkanaście osób, których nigdy nie miałam okazji spotkać...
a później ten ktoś łże w żywe oczy. i myśli, że wszystko załatwione...
żałuję moich decyzji...